Dit is de climax. Je blik dwaalt over een punt in de verte om een idee te krijgen van de afstand die je nog moet afleggen. Rust vinden in nooit aflatende beweging. En zodra je de snelheid, de sierlijke dans van technologie echt voelt, zie je hoe groot menselijke verbeeldingskracht op zee kan zijn en hoe precies aan land. Pak die kracht op, gebruik hem, hij voerde je over zee en land, recht naar de bestemming van een reis die een dialoog is tussen vormen van technologie met diepe eerbied voor zijn omgeving. Een kracht die door verbeelding vorm kreeg, performance die niet alleen stabiel is maar ook beter werd. Dit is niet het einde; het is het einde van de reis.
Ver van de baai draait de trimaran nu om zijn terugreis aan te vangen. De Ghibli keert zijn richting om met een blik op de wijdse zee. Een seconde lang valt alles stil. De wind, de beweging, wij, de Schipper. De bemanning van de trimaran kijkt op naar de top van de rotswand en ziet een schittering die door een voorruit op het krachtige, petrolblauwe grootzeil wordt weerspiegeld. Kijk, je ziet het helemaal daarboven, waar de Schipper zijn zeilboot groet en je toeknikt voordat hij weer in zijn wagen stapt om terug te keren naar zijn boot.
