Podróże kształcą i często pozwalają się zorientować, że natura jest bliżej nas niż sądzimy, choć z drugiej strony czasami trzeba się oddalić, by dostrzec szerszy obraz.
Wiele cudów natury może skłonić nas do refleksji o jej potędze, ale nic nie oddaje jej hybrydowej istoty tak dobrze jak żywioł morski. Morze jest jak natura – niestrudzone, co dobrze oddaje nieustanny ruch fal, ale także może pozwolić nam latać.
Latanie po wodzie, tego właśnie doświadczył autor tekstów i zdjęć naszej serii „Pasja do dźwięków” (Stories of Audacity) dzięki trimaranowi Maserati Multi70 i Giovanniemu Soldiniemu.
Przygotuj się na odkrycie POTĘGI NATURY.
Ten Azmund Moïschel, mój duchowy syn – krzyczał kapitan – jak świetnie poradził sobie z pechem!
Co za odwaga! Co za intuicja, żeby zmienić kurs! Uprzedził nas!
Antoine Volodine, Minor Angels
Niemal wyzywająco, północna część wyspy wznosi ponad równiną, na której znajdują się uprawy drzew oliwnych i warzyw. Metr za metrem wspina się jak kolarz pod górę.
Niemal wyzywająca, północna część wyspy wznosi się ponad równiną, na której znajdują się uprawy drzew oliwnych i warzyw. Metr za metrem wspina się jak kolarz pod górę. Piękną czerwoną glebę porastają najpierw lipy, potem dęby, jeszcze dalej modrzewie, a na koniec pojawia się wysoka skała w kolorze ochry, w którą uderzają fale.
Nagle skała urywa się, czujesz podmuch wiatru i stajesz na samej krawędzi górotworu, prawdziwie majestatycznego klifu. Ta wyspa jest pomnikiem fali wyrzeźbionym przez Ziemię.
Jej linia brzegowa jest niezwykle złożona i wznosi się pionowo. W tym miejscu mamy przerwę w podróży, ale zaczyna się ona dalej na południe, wciąż gdzieś pomiędzy lądem a morzem. Jest się tu świadkiem nieustannych przemian lądu w morze, darmowej energii w energię potencjalną, pionu w horyzont.
W jednej z nowych dzielnic stolicy znajduje się niekomercyjny port, przystań dla tych, którzy wybrali żeglowanie.
W jednej z nowych dzielnic stolicy znajduje się niekomercyjny port, przystań dla tych, którzy wybrali żeglowanie.
Jest to niewielki port z eleganckimi kawiarniami i sklepami po lewej stronie, a po prawej jest morze, gdzie wzrok przyciągają ryby, barweny i salpy, które ślizgają się po powierzchni wody pomiędzy łodziami. Są jeszcze dokerzy i biegacze, którzy ożywiają krajobraz. Nie wchodząc im w drogę docieramy do końca pomostu. To tutaj zaczyna się nasza przygoda.
Giovanni Soldini ma szczery, głośny śmiech, który wybucha jak błyskawica, by szybko ustąpić powadze.
Giovanni Soldini ma szczery, głośny śmiech, który wybucha jak błyskawica, by szybko ustąpić powadze. Krótkie paznokcie i twarde dłonie człowieka, który polega na ich sile, papieros w ustach i buntownicza dusza, którą najlepiej wyraża kolczyk w jego lewym uchu.
Obserwując go, można na zawsze pozbyć się wyobrażeń o piratach z dzieciństwa, obnażyć przesadę opowieści o ich przygodach i w zamian docenić prawdziwe rysy charakteru, wygląd, poczucie odpowiedzialności, które pozwalają być kapitanem, człowiekiem morza. Rozumiesz to wszystko, jak tylko kapitan zaczyna wydawać rozkazy.
Podróż jest jednocześnie podróżą ku prędkości, ku technologii, ku energii, którą natura prowadzi w górę i w dół jak igłę, która przebija tkaninę albo delfin, który szybuje nad taflą Morza Śródziemnego. Jednak człowiek jest starszy od budowanych przez siebie maszyn lądowych czy wodnych. To człowiek jest tą cudowną technologią, która powstała 300 tysięcy lat temu i która dzięki wyobraźni może tworzyć hybrydę przestrzeni i czasu. To człowiek, zdobywając wiedzę, potrafi dostrzegać dyskretne wzajemne relacje pomiędzy różnymi rzeczami.
Co trzeba zrobić przed podróżą, to wyobrazić sobie siebie poza sobą. Stać się hybrydą, linią brzegową, miejscem spotkania elementów nieustannie poruszanych i wytrącanych z równowagi, w kierunku morza i w kierunku lądu. Być wszystkim tym jednocześnie.
Dobrze, teraz wyobraź sobie, że kapitan wybiera jednocześnie drogę lądową i morska, i właśnie wyrusza. Wyobraź sobie, że jesteś z kapitanem.
Wyruszamy korzystając z silnika. Jeśli podążasz z kapitanem, który wybrał drogę lądową, kierujesz się w stronę władczego, czerwonego grzbietu wyspy.
Wyruszamy korzystając z silnika. Jeśli podążasz z kapitanem, który wybrał drogę lądową, kierujesz się w stronę władczego, czerwonego grzbietu wyspy. Hybrydowe Ghibli jest w drodze na szczyt klifu, ale na razie 330-konny silnik jedzie cichutko ulicami biegnącymi tuż nad portem. Widzisz domy ustępujące miejsca drzewom, ludzi ustępujących miejsca owcom i kozom, znaki drogowe i billboardy ustępujące miejsca słońcu.
Jeśli natomiast wybrałeś drogę morską – chociaż pamiętaj, że wszystko dzieje się w tym samym czasie, w oparciu o te same wizje technologii – zdecydowanie głośniejszy silnik trimarana Maserati Multi 70 zabierze Cię, wypływając z doku z prędkością pięciu węzłów (spójrz na zieloną latarnię morską po lewej stronie i skup się na widoku morza), aby następnie popłynąć w zatokę w poszukiwaniu najlepszego wiatru.
W ty samym czasie, podczas gdy wszystko we wnętrzu – od tapicerki z naturalnej skóry oraz skórzano-drewnianej kierownicy, po stalowe pedały – miarowo pomyka po asfalcie drogi, zunifikowany wyświetlacz na desce rozdzielczej pokazuje rezultat współdziałania czterocylindrowego silnika i 48 V alternatora. Przy każdym zakręcie, każdym zwalnianiu lub hamowaniu, energia potencjalna jest gromadzona przez samochód, aby za chwilę można ją było uwolnić naciskając pedał przyspieszenia. To złożony, zintegrowany system przemian, tak jak natura i jak nasza podróż. Wewnątrz samochodu nie da się w żaden sposób dostrzec nierównowagi ani wstrząsów (przetwornica DC i akumulator 48 V znajdują się z tyłu, aby rozłożyć ciężar). Połączeniem obu systemów jest czysta energia.
Natomiast na trimaranie, w miarę jak ten przemierza zatokę, kapitan wyłącza silnik, a załoga zaczyna stawiać żagle. Najpierw na maszcie pojawia się grot, a zaraz potem fok nadaje łodzi absolutnie doskonały kształt. Załoga posługuje się korbą do wybierania żagli z dużą siłą i zgraniem, wieje wiatr i jednostka wyraźnie przyspiesza.
Dzięki technologii zastosowanej w samochodzie każde zwalnianie czy hamowanie pozwala generować energię, a kiedy na trimaranie nabierasz prędkości (fale są jak zakręty gór wokół Palmy)…
Dzięki technologii zastosowanej w samochodzie każde zwalnianie czy hamowanie pozwala generować energię, a kiedy na trimaranie nabierasz prędkości (fale są jak zakręty gór wokół Palmy) nasz kapitan krzyczy – Musisz lecieć nisko, unosić się tuż nad powierzchnią wody, w przeciwnym razie każde oderwanie się od powierzchni powoduje utratę energii.
Istotnie, gdy wiatr się wzmaga, pod siecią połączeń kadłubów bocznych z kadłubem środkowym morze umyka z bardzo dużą prędkością (widać je pod stopami), a kiedy osiągamy prędkość trzydziestu węzłów, trzeba zacząć się czegoś trzymać. Wiatr pędzi pomiędzy żaglami i wydaje ciągły, głęboki gwizd. Członkowie załogi przekazują sobie nawzajem wskazówki, aby ustabilizować łódź i pozwolić jej płynąć, następnie trzymają się jej, aby sprawdzić, czy dzięki ich manewrom nabiera prędkości, dodatkowej energii. Tu hałas oznacza życie i realną podróż.
Jednak w kokpicie Ghibli zupełnie nie ma hałasu. Opływając karoserię auta wiatr nie wydaje dźwięku. Aerodynamika tego samochodu jest niemal idealna, a jeśli brak tarcia jest gwarancją oszczędności energii w przypadku obu środków komunikacji, a hałas na morzu jest życiem, to w aucie cisza zamienia się w luksus. Słychać tylko pomruk silnika i delikatny odgłos opon toczących się po betonowej nawierzchni. Tymczasem niezależnie od tego, czy na morzu, czy lądzie, nadszedł czas, aby uwolnić moc.
Na morzu i na lądzie prawdziwym wyzwaniem jest prędkość, a osiągnięcie prędkości staje się celem życia.
Na morzu i na lądzie prawdziwym wyzwaniem jest prędkość, a osiągnięcie prędkości staje się celem życia.
Hydropłaty to jednocześnie stare i nowe rozwiązanie. Obniżone ostrza, które tną wodę, stabilizując łódź i redukując jej kontakt z wodą i które pozwalają jej sunąć ponad powierzchnią morza. Prędkość wynosi teraz 30 węzłów, podczas manewru zwrotu prawy kadłub unosi się na kilka metrów, trimaran kieruje się na północny-wschód, w poszukiwaniu wiatru. Fok się nadyma i podczas gdy prędkość wiatru wynosi piętnaście węzłów, żagle dodają prędkości i popychają tę najszybszą łódź świat, pozwalając naprawdę poczuć jej moc. Wiatr sam się napędza i nie ma potrzeby korzystania z żadnych systemów pogodowych, aby wyszukać najlepszych warunków do żeglowania.
Kapitan siedzi za sterem i w lewej ręce trzyma papierosa, którego pali przy całym tym wietrze, hałasie, prędkości, podczas gdy jego prawa ręka muska niezwykle wrażliwy ster wyposażony w sześć czujników, które inżynierowie Maserati zainstalowali, aby ta morska katedra przemawiała jeszcze dobitniej.
Napęd hybrydowy również nie został wynaleziony dzisiaj – pierwszy pojazd hybrydowy pochodzi z 1899 roku – ale to dzisiaj, podobnie jak hydropłaty, został udoskonalony i można w pełni wykorzystywać jego potencjał. Hybryda Maserati została opatentowana przez dział badań firmy. Podobnie jak w przypadku trimarana, dominującym wrażeniem jest płynięcie dzięki zrównoważeniu wykorzystanej i zaoszczędzonej energii, w sposób, który godzi technologię z naturą. Opuszczasz okno i czujesz, jak powietrze niosące zapach żywicy modrzewi trafia do nosa i opływa policzki, by błyskawicznie odpłynąć na zawsze.
Pół godziny później samochód i trimaran wjeżdżają do portu po tej nowoczesnej podróży i można się oderwać od własnej wyobraźni i od technologii…
Jesteśmy w punkcie kulminacyjnym. Twój wzrok zatrzymuje się gdzieś daleko, aby poczuć dystans, który trzeba jeszcze pokonać. Odnajdujesz stały punkt pośród wszechobecnego ruchu. Wtedy naprawdę poczujesz prędkość, ten harmonijny taniec technologii i wtedy zrozumiesz, jak wyobraźnia ludzkości potrafi być wielka na morzu i jak precyzyjna na lądzie. Zapamiętaj to uczucie, zawładnij nim, spraw, aby, przywiodło cię tutaj drogą lądową i morską. Prosto do celu podróży, który oznacza dialog technologii z głębokim szacunkiem dla wszystkiego, co jest wokół nas. A dzięki wyobraźni, która zamienia się w konkretne projekty, sprawność produktów jest nie tylko pewna, ale wciąż ulepszana. Więc to wcale nie koniec, to tylko koniec naszej podróży.
Daleko w zatoce trimaran wykonuje zwrot, aby powrócić. Ghibli zawraca w punkcie widokowym z widokiem na morze. Na chwilę wszystko się zatrzymuje – wiatr, ruch, my, kapitan. Z morza załoga trimarana spogląda na szczyt klifu, aby zobaczyć punkt białego światła, który odbity od przedniej szyby auta trafia na potężny, jasnoniebieski grot łodzi. Przyjrzyj się uważnie, zobaczysz jak kapitan salutuje swojej łodzi, po czym kiwa Ci głową i wsiada do samochodu, aby połączyć oba doświadczenia.
Pół godziny później samochód i trimaran wjeżdżają do portu po tej nowoczesnej podróży i można się oderwać od własnej wyobraźni i od technologii…
Pół godziny później samochód i trimaran wjeżdżają do portu po tej nowoczesnej podróży i można się oderwać od własnej wyobraźni i od technologii, które pozwoliły nam być jak linia brzegowa, łącząca wodę i ląd, sprawność urządzeń i szacunek dla natury, darmową i potencjalną energię, wiatr i stabilność, hałas i ciszę.
It’s time for a new luxury revolution.
Explore other topics
Related stories
