Dört kilometre sonra bir baraj ve bir sınır olduğu için salınmaya son veren bir vadi hayal edin. Bu, eski zamandan kalma ticaret geçitleri ve pansiyonları gururla anımsatan finis terrae tavrıyla karşınızda duran vadidir. Yukarınızda, dağlar insandan daha yüksek karlarla kaplıdır. Piz Bernina, Piz Quattervals, Piz Murtaröl, Scima da Saoseo - bunların tepeleri hiddetli bir çizgi çizer ve onun ötesinde Prusya mavisi gökyüzü, derin uzay mavisi vardır ve hava orada incelir.
Yere bakarsanız, vadiyle aynı frekansta salınan bir yol görürsünüz. Belki de bu yüzden adı Vadi Yolu’dur. Sağ tarafınızda, Livigno Gölü’nün yeşil tonlarını içeren başka türlü bir mavi olmalıdır ve aslında vardır ama bir buz katmanını da kaplayan kar örtüsünün altında gömülü kalmıştır. Sol tarafınızda, taş duvarlar bütün dağların üzerinde uzandığı yolu korumaktadır. Onların altında hareket ederken, görünür olan şey film, manzara ise canlı hale gelir.
O halde, gelin özetleyelim: dışarıda dağlar, önünüzde bir sınır, sağınızda buz tutmuş bir göl, altınızda bir yol, etrafınızda bir araba.
Ben sadece fısıldayan bir sesim, sizse bunu yaşıyorsunuz..
